استنکاح

لغت نامه دهخدا

استنکاح. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) عقد زناشوئی بستن. ( منتهی الارب ). زن کردن خواستن. شوی کردن خواستن. نکاح کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). نکاح. || آرامیدن با زن. ( از منتهی الارب ). آرامیدن با زن خواستن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) عقد زناشویی بستن طلب نکاح کردن .
عقد زناشوئی بستن

فرهنگ معین

(اِ ت ِ ) [ ع . ] (مص م . ) عقد زناشویی بستن ، طلب نکاح کردن .

فرهنگ عمید

عقد زناشویی بستن.

پیشنهاد کاربران

بپرس