استنلی کاب ( انگلیسی: Stanley Cobb؛ ۱۰ دسامبر ۱۸۸۷ – ۲۵ فوریهٔ ۱۹۶۸ ) روانپزشک، عصب پژوه، متخصص اعصاب و جانورشناس اهل ایالات متحده آمریکا بود.
او را می توان پدر «روانپزشکی بیولوژیک» در ایالات متحده آمریکا به حساب آورد. [ ۱]
استنلی از خردسالی مبتلا به لکنت زبان بود که دوران کودکی و همچنین یادگیری اش را تحت تأثیر قرار داده بود. همین موضوع باعث شد تا به دنبال رشتهٔ عصب شناسی برود تا ریشه های این عارضه را دریابد.
استنلی در سال ۱۹۱۱ در دانشکدهٔ هاروارد لیسانس زیست شناسی گرفت. سپس در سال ۱۹۱۴ به مدرسه پزشکی هاروارد رفت تا در رشته پزشکی تحصیل کند و بعد، دورهٔ تخصص خود را در دانشکده پزشکی جانز هاپکینز گذراند.
در سال ۱۹۲۲ از او خواستند تا کشف کند چرا گرسنه ماندن باعث کمتر شدن حملات صرع می شود. استنلی، ویلیام گوردون لنوکس را به عنوان دستیارش استخدام و به مدرسه پزشکی هاروارد آورد تا بر روی رژیم غذایی کتوژنیک که به نظر می رسید در درمان صرع مؤثر باشد، تحقیق کنند. [ ۲] وی در سال ۱۹۲۵، استادتمام رشتهٔ نوروپاتولوژی در هاروارد شد.
استنلی در سال ۱۹۳۰ رئیس بخش اعصاب بیمارستانِ تازه تأسیس بوستون شد. سپس در سال ۱۹۳۴ میلادی به بیمارستان عمومی ماساچوست رفت و دپارتمان روانپزشکی آن را پایه گذاری کرد.
وقتی کارل گوستاو یونگ در سال ۱۹۳۶ میلادی برای دریافت دکترای افتخاری خود به هاروارد دعوت شد، او نزد استنلی ماند. یونگ کفش هایش را بیرون در گذاشته بود تا واکس زده شود و کسی که کفش های او را واکس زده بود، استنلی بود. [ ۳]
پس از بازنشستگی، استنلی به عصب شناسی پرندگان علاقه مند شد. او از مخالفان استفاده از سم ددت بود.
وی در سن ۸۰ سالگی در کمبریج، ماساچوست درگذشت. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو را می توان پدر «روانپزشکی بیولوژیک» در ایالات متحده آمریکا به حساب آورد. [ ۱]
استنلی از خردسالی مبتلا به لکنت زبان بود که دوران کودکی و همچنین یادگیری اش را تحت تأثیر قرار داده بود. همین موضوع باعث شد تا به دنبال رشتهٔ عصب شناسی برود تا ریشه های این عارضه را دریابد.
استنلی در سال ۱۹۱۱ در دانشکدهٔ هاروارد لیسانس زیست شناسی گرفت. سپس در سال ۱۹۱۴ به مدرسه پزشکی هاروارد رفت تا در رشته پزشکی تحصیل کند و بعد، دورهٔ تخصص خود را در دانشکده پزشکی جانز هاپکینز گذراند.
در سال ۱۹۲۲ از او خواستند تا کشف کند چرا گرسنه ماندن باعث کمتر شدن حملات صرع می شود. استنلی، ویلیام گوردون لنوکس را به عنوان دستیارش استخدام و به مدرسه پزشکی هاروارد آورد تا بر روی رژیم غذایی کتوژنیک که به نظر می رسید در درمان صرع مؤثر باشد، تحقیق کنند. [ ۲] وی در سال ۱۹۲۵، استادتمام رشتهٔ نوروپاتولوژی در هاروارد شد.
استنلی در سال ۱۹۳۰ رئیس بخش اعصاب بیمارستانِ تازه تأسیس بوستون شد. سپس در سال ۱۹۳۴ میلادی به بیمارستان عمومی ماساچوست رفت و دپارتمان روانپزشکی آن را پایه گذاری کرد.
وقتی کارل گوستاو یونگ در سال ۱۹۳۶ میلادی برای دریافت دکترای افتخاری خود به هاروارد دعوت شد، او نزد استنلی ماند. یونگ کفش هایش را بیرون در گذاشته بود تا واکس زده شود و کسی که کفش های او را واکس زده بود، استنلی بود. [ ۳]
پس از بازنشستگی، استنلی به عصب شناسی پرندگان علاقه مند شد. او از مخالفان استفاده از سم ددت بود.
وی در سن ۸۰ سالگی در کمبریج، ماساچوست درگذشت. [ ۴]
wiki: استنلی کاب