استنلی جان

استَنلی، جان (۱۷۸۶ ـ ۱۷۱۳) (Stanley, John)
آهنگساز و ارگ نواز انگلیسی . آثار او، که شامل اختیاری ها (تکنوازی ها)ی ارگ و کنسرتوهایی برای سازهای زهی هستند، بر هندل تأثیر فراوان گذاشتند. استَنلی در ۱۷۷۹ جانشین ویلیام بویس در مقام استاد موسیقی پادشاه شد. او از دوسالگی نابینا بود، اما به شاگردی موریس گرین درآمد و بعدها سمت های ارگ نوازی گوناگونی در لندن به دست آورد. در ۱۷۵۹ برای ادامۀ برگزاری کنسرت های اوراتوریوی هندل به جان کریستوفر اسمیت پیوست ، و پس از کناره گیری اسمیت در ۱۷۷۴ کار را با تامس لینلی جوان تر ادامه داد. ازجمله آثار او: اپرا و کُرال اپرای تِرامینتا؛ کانتات دراماتیک انتخاب هرکول؛ موسیقی برای نمایش نامه های آرکادیا، یا عروسی چوپان (۱۷۶۱) و اشک ها و پیروزی های پارناسوس اثر لوید، و اُرونُکو (۱۷۵۹) اثر ساوتِرن ؛ اوراتوریوهای یفتاح (۱۷۵۲)، زمری (۱۷۶۰)، و سقوط مصر (۱۷۷۴)؛ ۱۲ کانتات بر اشعار جان هاوکینز؛ کانتات ها و ترانه هایی برای خواننده و سازها؛ ارکستری شش کنسرتو برای سازهای زهی ؛ تکنوازی هایی برای فلوت یا ویولون .