( استنامة ) استنامة. [ اِ ت ِ م َ ] ( ع مص ) آرمیدن. قرار گرفتن. ( منتهی الارب ). بیارامیدن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). || خویشتن را خوابیده نمودن. ( منتهی الارب ). خود را بخواب زدن. خواب کردن.
