( استناعة ) استناعة. [ اِ ت ِ ع َ ] ( ع مص ) پیش شدن در رفتن و جز آن. ( منتهی الارب ). فراپیش شدن در رفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). || جنبیدن شاخ درخت. ( منتهی الارب ).
