( استناصة ) استناصة. [ اِ ت ِ ص َ ] ( ع مص ) سپس ماندن. || جنبانیدن. || سبک شمردن کسی را پس بحاجت خویش بردن آنرا. || جنبیدن اسب جهت رفتن. ( منتهی الارب ).
