استمخار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) برابر باد ایستادن تا راحت گیرد. ( از منتهی الارب ). طلب آمدن باد کردن که از کدام طرف می آید. ( منتخب اللغات ). استمخار؛ استقبال الریح بالانف و جاء فی الحدیث بمعنی استدبار الریح. ( تاج المصادر بیهقی ). || بینی فرا بوی داشتن که از کجا می آید. ( منتخب اللغات ).
