( استلاطة ) استلاطة. [ اِ ت ِ طَ ] ( ع مص ) پسر خواندن غیری را. || بر خود چسبانیدن. ( منتهی الارب ). با خویشتن گرفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). || واجب کردن. ( منتهی الارب ).
