استفنان. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) واداشتن کسی را بگونه ها و روشها از رفتن. ( از شرح قاموس ): استفن فرسه ؛ حمله علی فنون من المشی. ( اقرب الموارد ). استفنان. [اِ ت ِ ] ( اِ ) علفی است که آنرا اصرغان گویند. این کلمه با معنی آن از مجعولات شعوری است. ( ج 1 ص 140 ).
