استفلاء

لغت نامه دهخدا

استفلاء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) سر واجستن خواستن. ( تاج المصادر بیهقی ). بسر واجستن خواستن. ( زوزنی ). سر جستن. || شپش جستن در سر خواستن. ( منتهی الارب ). شپش جستن در سر.

پیشنهاد کاربران