استفراخ

لغت نامه دهخدا

استفراخ. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) برای جوجه آوردن جا گرفتن کبوتر و مرغ و جز آن. جهت چوزه جا گرفتن کبوتر و جز آن. ( منتهی الارب ). || فراگرفتن کبوتر ازبهر بچه. ( تاج المصادر بیهقی ). مرغ داشتن برای بچه کردن. جهت چوزه بیرون آوردن ، داشتن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس