استفن پی استیچ ( به انگلیسی: Stephen Stich، زاده ۹ مه ۱۹۴۳ ) ، استاد ممتاز فلسفه و علوم شناختی در دانشگاه راتگرز، و همچنین استاد افتخاری فلسفه در دانشگاه شفیلد است. علایق اصلی فلسفی استیچ در فلسفه ذهن، معرفت شناسی و روان شناسی اخلاقی است. کتاب او در سال ۱۹۸۳، «از روان شناسی عامیانه تا علوم شناختی: موردی علیه باور»، توجه زیادی را به خود جلب کرد. او در این کتاب به نوعی ماتریالیسم حذف گرا در مورد ذهن می پردازد. او در سال های بعد نظر خود را تغییر داد، و در سال ۱۹۹۶ در کتابش به نام «ساختارشکنی ذهن» به این تغییر اشاره شد.
استیچ از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۴ در دانشگاه پنسیلوانیا در مقطع کارشناسی مشغول تحصیل بود، و در آن جا عضو انجمن فیلوماتیان بود. او مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۹۶۴ دریافت کرد، و از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۸ در دانشگاه پرینستون دکترای خود را تحت مشاوره و هدایت پل بن الصراف و گیلبرت هارمن دریافت کرد. [ ۱]
استیچ به تدریس در دانشگاه میشیگان ( ۱۹۶۸–۱۹۷۸ ) ، دانشگاه مریلند، کالج پارک ( ۱۹۷۸–۱۹۸۶ ) ، دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو ( ۱۹۸۶–۱۹۸۹ ) ، و از سال ۱۹۸۹، در دانشگاه راتگرز مشغول بوده است. [ ۲]
او در فوریه ۲۰۰۵ به عنوان استاد افتخاری در بخش فلسفه به دانشگاه شفیلد پیوست. او عمدتاً در راتگرز مانده است، اما به طور دوره ای در شفیلد نیز حضور دارد؛ در آن جا، و در مرکز مطالعات شناختی هانگ سنگ تدریس می کند. [ ۳]
در سال ۲۰۰۷ جایزه ژان نیکود را دریافت کرد و مجموعه ای از سخنرانی ها را در پاریس، با عنوان «نظریه اخلاقی با علم شناختی ملاقات کرد: چگونه علم شناختی می تواند بحث های سنتی را متحول کند» ایراد کرد. [ ۴]
در سال ۲۰۰۹، به عنوان عضو فرهنگستان هنر و علوم آمریکا انتخاب شد. [ ۵]
در سال ۲۰۲۰، استاد مدعو در دانشگاه پرینستون شد. [ ۶]
استیچ به خاطر کارهایش در فلسفه ذهن، علوم شناختی، معرفت شناسی و روان شناسی اخلاقی شناخته شده است. او در فلسفه ذهن و علوم شناختی، برای شکلی از ماتریالیسم حذف گرا استدلال هایی کرده است ( ۱۹۸۳ ) ؛ این دیدگاه که صحبت از ذهن باید با صحبت از بستر فیزیکی آن جایگزین شود. از آن زمان، او برخی از دیدگاه های خود را تغییر داده است. در معرفت شناسی، ماهیت شهودها را با استفاده از تکنیک های فلسفه تجربی، به ویژه شهودهای معرفتی که در بین فرهنگها متفاوت است بررسی کرده است. این بررسی منعکس کننده یک شک و تردید کلی در مورد تحلیل فلسفی و روش های سنتی فلسفه تحلیلی است. او در کتاب «تجزیه عقل» به طور خلاصه شکلی از نسبیت گرایی معرفتی را در روح عمل گرایی ترسیم کرد. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستیچ از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۴ در دانشگاه پنسیلوانیا در مقطع کارشناسی مشغول تحصیل بود، و در آن جا عضو انجمن فیلوماتیان بود. او مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۹۶۴ دریافت کرد، و از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۸ در دانشگاه پرینستون دکترای خود را تحت مشاوره و هدایت پل بن الصراف و گیلبرت هارمن دریافت کرد. [ ۱]
استیچ به تدریس در دانشگاه میشیگان ( ۱۹۶۸–۱۹۷۸ ) ، دانشگاه مریلند، کالج پارک ( ۱۹۷۸–۱۹۸۶ ) ، دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو ( ۱۹۸۶–۱۹۸۹ ) ، و از سال ۱۹۸۹، در دانشگاه راتگرز مشغول بوده است. [ ۲]
او در فوریه ۲۰۰۵ به عنوان استاد افتخاری در بخش فلسفه به دانشگاه شفیلد پیوست. او عمدتاً در راتگرز مانده است، اما به طور دوره ای در شفیلد نیز حضور دارد؛ در آن جا، و در مرکز مطالعات شناختی هانگ سنگ تدریس می کند. [ ۳]
در سال ۲۰۰۷ جایزه ژان نیکود را دریافت کرد و مجموعه ای از سخنرانی ها را در پاریس، با عنوان «نظریه اخلاقی با علم شناختی ملاقات کرد: چگونه علم شناختی می تواند بحث های سنتی را متحول کند» ایراد کرد. [ ۴]
در سال ۲۰۰۹، به عنوان عضو فرهنگستان هنر و علوم آمریکا انتخاب شد. [ ۵]
در سال ۲۰۲۰، استاد مدعو در دانشگاه پرینستون شد. [ ۶]
استیچ به خاطر کارهایش در فلسفه ذهن، علوم شناختی، معرفت شناسی و روان شناسی اخلاقی شناخته شده است. او در فلسفه ذهن و علوم شناختی، برای شکلی از ماتریالیسم حذف گرا استدلال هایی کرده است ( ۱۹۸۳ ) ؛ این دیدگاه که صحبت از ذهن باید با صحبت از بستر فیزیکی آن جایگزین شود. از آن زمان، او برخی از دیدگاه های خود را تغییر داده است. در معرفت شناسی، ماهیت شهودها را با استفاده از تکنیک های فلسفه تجربی، به ویژه شهودهای معرفتی که در بین فرهنگها متفاوت است بررسی کرده است. این بررسی منعکس کننده یک شک و تردید کلی در مورد تحلیل فلسفی و روش های سنتی فلسفه تحلیلی است. او در کتاب «تجزیه عقل» به طور خلاصه شکلی از نسبیت گرایی معرفتی را در روح عمل گرایی ترسیم کرد. [ ۷]
wiki: استفان استیچ