استغشاش. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) خائن شمردن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). خائن شمردن کسی را. ( از منتهی الارب ). || گمان غش کردن. || خیانت خواستن. || خیانت کردن. ( منتهی الارب ). || خائن و ناراست شدن.
