استغثاث

لغت نامه دهخدا

استغثاث. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) برآوردن ریم و جز آن از زخم و علاج و مداوات کردن آن. ( منتهی الارب ). پاک کردن جراحت از پلیدی و علاج کردن وی. ( تاج المصادر بیهقی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس