استعواء

لغت نامه دهخدا

استعواء. [ اِ ت ِع ْ ] ( ع مص ) فریاد خواستن از. ( ازمنتهی الارب ). استغاثه. || خواندن بسوی فتنه. || رسن تافتن خواستن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران