[ویکی فقه] استعمال لفظ در معنای واحد به معنای اطلاق لفظ و اراده معنای واحد است.
استعمال لفظ در معنای واحد، به معنای اطلاق لفظ و اراده یک معنا، از آن است، چه این که لفظ، دارای معنای دیگری نیز باشد - مانند لفظ مشترک - و چه این که معنای دیگری نداشته باشد.
نکته
اصل اولی در استعمال، استعمال لفظ در معنای واحد است، مگر این که قرینه ای بر خلاف آن باشد.
استعمال لفظ در معنای واحد، به معنای اطلاق لفظ و اراده یک معنا، از آن است، چه این که لفظ، دارای معنای دیگری نیز باشد - مانند لفظ مشترک - و چه این که معنای دیگری نداشته باشد.
نکته
اصل اولی در استعمال، استعمال لفظ در معنای واحد است، مگر این که قرینه ای بر خلاف آن باشد.
wikifeqh: استعمال_لفظ_در_یک_معنا