استعمال حقیقی

[ویکی فقه] استعمال حقیقی به کار گیری لفظ در معنای موضوعٌ له است.
استعمال لفظ در معنای موضوعٌ له را استعمال حقیقی گویند، مثل: استعمال لفظ «اسد» در معنای شیر درنده.در استعمال حقیقی، لفظ به تنهایی و بدون استفاده از قرینه، معنا را در ذهن شنونده حاضر می نماید؛ به خلاف استعمال مجازی .
عناوین مرتبط
۱. ↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص (۸۲-۸۱).
...