استعدا

[ویکی فقه] اقامۀ دعوا را استعداء گویند. از آن در باب قضاء بحث شده است.
واژۀ استعداء از «عدو» به معنای یاری خواهی از کسی در امری است، لیکن در فقه، در باب قضاء، در مورد درخواست یکی از دو طرف دعوا (مدّعی) از قاضی جهت گرفتن حق او از طرف دیگر، به کار رفته است.

مستعدی و مستعدی علیه
به درخواست کننده «مستعدی» (مدّعی) و به متجاوز «مستعدی علیه» (مدّعی علیه) گفته می شود.

منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۶۳-۴۶۴.
...