استعتام. [ اِت ِ ] ( ع مص ) تأخیر در دوشیدن. یقال : استعتموا نعمکم حتی تفیق ؛ ای اخروا حلبها حتی یجتمع لبنها. ( منتهی الارب ). || در شبانگاه دوشیده شدن ناقه.
