( استطاعة فی الحقی••• ) استطاعة فی الحقیقة. [ اِ ت ِ ع َ ت ُ فِل ْ ح َ قی ق َ ] ( ع اِ مرکب ) ( الَ... ) قدرت تامه ای که با آن صدور فعل واجب آیدو بنابرین مقارن با فعل نباشد. ( تعریفات جرجانی ).
