استطاعت در حج

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] استطاعتِ حج را فقهای مذاهب اسلام در رساله های عملی و کتاب های مناسک، معنی کرده اند: آن قدر پول که بتوان به مکه رفت و برگشت، آن اندازه که زن و بچه او تا بازگشت وی بدان زندگی کنند، به علاوه دارابودن مایه ای برای گذران خود و عائله اش پس از بازگشت از حج.
1 - فراهم بودن هزینه های سفر رفت و برگشت به بیت اللَّه الحرام به گونه ای متعارف و به دور از هر گونه سختی، نیز داشتن توانایی در پرداختن نفقه خانواده در مدّت سفر.
2 - داشتن نیروی بدنی لازم برای پرداختن به چنین سفری و در کار نبودن مرضی که حاجی را از رفتن به سفری هم چون حجّ باز دارد یا چنان بر اوسخت باشد که حاجی توانایی تحمّل آن را نداشته باشد.
3 - نبودن مانعی در راه که شخص را از پیمودن آن باز دارد؛ مانعی همچون دزد و دشمن و نظایر آن، مگر آن که شخص بتواند بی هیچ سختی این مانع رابر طرف سازد.
4 - داشتن وقت کافی از هنگام استطاعت برای پیمودن مسافت و رسیدن به مکّه مکرّمه و پرداختن به اعمال حجّ در وقت معیّن.
5 - این که رفتن به حجّ موجب نگردد اخلال جدّی به زندگی او یا خانواده او پس از بازگشت از حجّ، وارد آید، همچون بیکار شدن.
اوّل - شخص نباید برای فراهم کردن استطاعت مالی تلاش زیاد به کاربندد یا به گرفتن قرض تن در دهد، ولی اگر چنین کرد و می توانست پس ازبازگشت بدون مشکل قرض خود را بپردازد بعید نیست که حجّ بر او واجب گردد و حِجّة الاسلام به حساب آید.
دوّم - مقروضی که پس از ادای قرض -اگر زمان ادای قرض فرارسیده باشد- دیگر پولی برایش نماند باید قرضش را بپردازد. امّا اگر فرصت داشت و می توانست در وقت دیگری قرض خود را بپردازد، یا طلبکار پول خود رااز او طلب نکرد، یا پس از ادای قرض توانایی مالی حجّ رفتن رانیز داشت،حجّ بر او واجب است.

پیشنهاد کاربران

بپرس