استضامه

لغت نامه دهخدا

استضامه. [ اِ ت ِ م َ ] ( ع مص )کم کردن حق کسی را. || بیداد کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). ستم کردن. بیدادی. ظلم. ستم. جور.

پیشنهاد کاربران