[ویکی فقه] استصحاب وجودی به استصحاب امر وجودی گفته می شود. استصحاب وجودی حکم به بقای وجود یک شیء است.
ـــ استصحاب امر وجودی مانند استصحاب کر بودن آبی که قبلا کر بوده است و الآن در کر بودن آن شک می کنیم، مقابل «استصحاب عدمی» (اصل عدم) مانند استصحاب عدم کر بودن آبی که قبلا کر نبوده و الآن در کر بودن آن شک کرده ایم. ـــ استصحاب وجودی، مقابل استصحاب عدمی و به معنای استصحاب وجود چیزی است که در گذشته مسلّم بوده و اکنون در آن تردید شده است، مانند: استصحاب حیات شخص غایب، یا استصحاب وجود وضوی سابق؛ به بیان دیگر، در استصحاب وجودی، مستصحب ، امری وجودی است؛ به خلاف استصحاب عدمی که مستصحب آن، امری عدمی است. در کتاب «فرائد الاصول» آمده است:«.. . ان المستصحب قد یکون أمرا وجودیا، کوجوب شیء او طهارة شیء او رطوبة ثوب او نحو ذلک.. . ». در استصحاب وجودی، لازم است مستصحب، وجود خارجی و یا اعتباری داشته باشد.
ـــ استصحاب امر وجودی مانند استصحاب کر بودن آبی که قبلا کر بوده است و الآن در کر بودن آن شک می کنیم، مقابل «استصحاب عدمی» (اصل عدم) مانند استصحاب عدم کر بودن آبی که قبلا کر نبوده و الآن در کر بودن آن شک کرده ایم. ـــ استصحاب وجودی، مقابل استصحاب عدمی و به معنای استصحاب وجود چیزی است که در گذشته مسلّم بوده و اکنون در آن تردید شده است، مانند: استصحاب حیات شخص غایب، یا استصحاب وجود وضوی سابق؛ به بیان دیگر، در استصحاب وجودی، مستصحب ، امری وجودی است؛ به خلاف استصحاب عدمی که مستصحب آن، امری عدمی است. در کتاب «فرائد الاصول» آمده است:«.. . ان المستصحب قد یکون أمرا وجودیا، کوجوب شیء او طهارة شیء او رطوبة ثوب او نحو ذلک.. . ». در استصحاب وجودی، لازم است مستصحب، وجود خارجی و یا اعتباری داشته باشد.
wikifeqh: استصحاب_وجودی