[ویکی فقه] استصحاب حکم ظاهری به استصحاب حکمِ جعل شده در ظرف شک یا جهل به حکم واقعی اطلاق می شود.
استصحاب حکم ظاهری، مقابل استصحاب حکم واقعی است و آن استصحابِ حکمی است که از طریق ادله فقاهتی به دست آمده باشد؛ به بیان دیگر، استصحابِ حکمی است که در صورت شک و جهل مکلف به حکم واقعی، برای وی جعل می شود، مانند: استصحاب حکم به دست آمده از اصل برائت .استصحاب حکم ظاهری گاه به استصحاب حکم به دست آمده از طریق ادله ظنی معتبر امارات اطلاق می گردد. شهید صدر ، استصحاب حجیت دلیل را از مصادیق استصحاب حکم ظاهری دانسته است.
استصحاب حکم ظاهری، مقابل استصحاب حکم واقعی است و آن استصحابِ حکمی است که از طریق ادله فقاهتی به دست آمده باشد؛ به بیان دیگر، استصحابِ حکمی است که در صورت شک و جهل مکلف به حکم واقعی، برای وی جعل می شود، مانند: استصحاب حکم به دست آمده از اصل برائت .استصحاب حکم ظاهری گاه به استصحاب حکم به دست آمده از طریق ادله ظنی معتبر امارات اطلاق می گردد. شهید صدر ، استصحاب حجیت دلیل را از مصادیق استصحاب حکم ظاهری دانسته است.
wikifeqh: استصحاب_حکم_ظاهری