استصحاب حالی

[ویکی فقه] استصحاب حالی به حکم به بقای متیقَّن سابق در زمان حال اطلاق می شود.
استصحاب حالی، مقابل استصحاب ماضوی و استقبالی است و به استصحابی گفته می شود که متیقن آن در زمان گذشته و مشکوک آن در زمان حال می باشد، مثل یقین دیروز به عدالت زید و شک امروز در بقای عدالت وی و جاری نمودن استصحاب بقای عدالت او.