[ویکی فقه] استصحاب با شک در مقتضی، حکم به بقای مستصحب، بعد از شک در قابلیت بقای آن است.
استصحاب باشک در مقتضی، مقابل استصحاب با شک در رافع است و آن، حکم به استمرار بقای چیزی در صورت شک در قابلیت بقا و استمرار آن است، مثل این که شخص به ثبوت خیار غبن برای مغبون قطع دارد، ولی شک می کند که آیا این خیار، فوری است یا نه.
حجیت استصحاب با شک در مقتضی
در حجیت این استصحاب، بین اصولی ها اختلاف است:برخی مثل مرحوم «شیخ انصاری» و «محقق نایینی» معتقدند استصحاب در شک در رافع جریان دارد، ولی در شک در مقتضی جریان ندارد؛ ولی برخی دیگر، مثل مرحوم «آخوند خراسانی» اعتقاد دارند که استصحاب هم در شک در رافع و هم در شک در مقتضی جریان دارد.
عناوین مرتبط
...
استصحاب باشک در مقتضی، مقابل استصحاب با شک در رافع است و آن، حکم به استمرار بقای چیزی در صورت شک در قابلیت بقا و استمرار آن است، مثل این که شخص به ثبوت خیار غبن برای مغبون قطع دارد، ولی شک می کند که آیا این خیار، فوری است یا نه.
حجیت استصحاب با شک در مقتضی
در حجیت این استصحاب، بین اصولی ها اختلاف است:برخی مثل مرحوم «شیخ انصاری» و «محقق نایینی» معتقدند استصحاب در شک در رافع جریان دارد، ولی در شک در مقتضی جریان ندارد؛ ولی برخی دیگر، مثل مرحوم «آخوند خراسانی» اعتقاد دارند که استصحاب هم در شک در رافع و هم در شک در مقتضی جریان دارد.
عناوین مرتبط
...
wikifeqh: استصحاب_با_شک_در_مقتضی