استصابه

لغت نامه دهخدا

( استصابة ) استصابة. [ اِ ت ِ ب َ ] ( ع مص ) صواب خواستن. || صواب شمردن. || راست یافتن فعل کسی را. || بصواب آمدن. ( زوزنی ).

پیشنهاد کاربران