استشمام

/~esteSmAm/
مترادف استشمام: استنشاق، بو کردن، بویش، بوییدن
برابر پارسی: بوییدن، بو کشیدن، بو کردن
معنی انگلیسی:
smelling

لغت نامه دهخدا

استشمام. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بو کردن. بوئیدن. ( غیاث ). بو یافتن از چیزی. انبوئیدن . ( برهان ). بوی بردن. بو کشیدن. شنیدن. شم . || بوئیدن خواستن. ( منتهی الارب ). طلب بو کردن. بوی کردن خواستن.
- استشمام کردن ؛ بوئیدن. استنشاق کردن.

فرهنگ فارسی

بوییدن خواستن، بوکشیدن، بوییدن، بویافتن، بوی بردن
( مصدر ) ۱ - طلب بوی کردن . ۲ - بوی کردن بوییدن . ۳ - بوی بردن دریافتن پی بردن .
بو کردن

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - بو کردن ، بوییدن . ۲ - دریافتن .

فرهنگ عمید

بو کشیدن، بوییدن.

جدول کلمات

بو کشیدن

مترادف ها

smell (اسم)
رایحه، بو، بویایی، شامه، استشمام، بوکشی
olfaction (اسم)
بویایی، استشمام

فارسی به عربی

رائحة

پیشنهاد کاربران

استشمام : بویانش
استشمام کردن : بویانیدن
استشمام: همتای پارسی این واژه ی عربی، این است:
آگرا āgrā ( سنسکریت: āghrā )
استشمام بر وزن استفعال از ریشه ی شمم.
عمل مکش با بینی، طوری که شمیم را به مشام برساند؛
🇮🇷 واژه ی برنهاده: بویشخواست 🇮🇷
بویش
تنفس

بپرس