استشراء

لغت نامه دهخدا

استشراء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) خشمگین شدن. ( منتهی الارب ). || حریص شدن. || بزرگ و دشوار شدن امور. ( منتهی الارب ). || ستهیدن. ( منتهی الارب ). بستهیدن ستور در رفتن و مرد در کار. ( تاج المصادر بیهقی ).

پیشنهاد کاربران