استسفاد. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) استسفاد بعیر؛ از پس شتر برآمدن و سوار آن شدن. ( از منتهی الارب ). || گشنی کردن خواستن.( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). ایغری کردن خواستن.
