استریکر ( به انگلیسی: Stryker ) نفربر زره پوش آمریکایی هشت چرخ با چهار چرخ محرک است. پروژه استریکر خانواده ای از خودروهای همسان ولی ویژه می باشد که همه آنها از قطعات، تکنولوژی و ساختار ابتدایی یکسان بهره می برند. پروژه استریکر ارتش ایالات متحده امریکا تلاشی برای یافتن یک تعادل کارآمد بین قدرت و توانایی جابجایی بوده و خودرویی است که به اندازه یک تانک مهلک بوده و همانند هاموی سریع می باشد و می تواند در کمتر از۹۶ ساعت در هر جای دنیا آماده سرویس دهی شود. استریکر نخستین خودروی زره پوش جنگی ارتش امریکا بعد از خودرو جنگی پیاده نظام ام۲ بردلی است که در دهه ۱۹۸۰ میلادی طراحی و ساخته شد.
استریکر بر اساس ال آوی ۳ ( خودرو زرهپوش سبک ) ارتش کانادا طراحی شده که خود برگرفته از نفربرهای چرخ دار سوئیسی موواگ پیرانیا است. کارخانه جنرال داینامیکس که طراح و سازنده ال آوی و استریکر است نخستین استریکر را در سال ۲۰۰۳ به نیروی زمینی ارتش آمریکا تحویل داد و اکنون حدود ۴ هزار استریکر از انواع مختلف مشغول خدمت در ارتش آمریکا هستند. زره پایه استریکر مقاومت کامل در برابر فشنگ های ۷. ۶۲ م م ناتو دارد و با نصب یک زره تکه دوزی سرامیکی در مقابل گلوله های مسلسل ۱۴. ۵ م م هم ایمن خواهد شد. دیواره درونی خودرو عایق کاری شده تا از خرد شدن قسمت درونی زره بر اثر ضربه جلوگیری شود. این نفربر به سیستم اتوماتیک اطفای حریق و حفاظت شیمیایی - میکروبی - اتمی هم مجهز است. استریکرهایی که در مناطق جنگی مورد استفاده قرار می گیرند با زره قفسی فولادی پوشانده می شوند که از آنها در مقابل راکت های آرپی جی محافظت می کند و به تازگی یک زره انفجاری واکنشی هم برای آن طراحی شده است که قرار است جایگزین زره قفسی شود. [ ۱]
سلاح اصلی نفربر زرهپوش استریکر یک تیربار سنگین ۱۲. ۷ م م با ۲۰۰۰ فشنگ یا یک نارنجک انداز اتوماتیک ۴۰ م م با ۴۳۰ نارنجک است که به صورت کنترل از راه دور عمل می کنند. خدمه نفربر دو نفر هستند و توان حمل ۹ سرنشین را دارد. وزن آن ۱۶. ۵ تن است و با یک موتور دیزلی به قدرت ۳۵۰ اسب بخار به حداکثر سرعت ۱۰۰ کیلومتر در جاده می رسد و برد عملیاتی آن با یک بار سوخت گیری حدود ۵۳۰ کیلومتر است. استریکر می تواند از خاکریزهای دو متری بگذرد. در آب هایی به عمق ۱. ۲ متر حرکت کند. از شیب ۶۰ درجه بالا رود و موانع عمودی به ارتفاع ۶۰ سانتی متر را پشت سر بگذارد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستریکر بر اساس ال آوی ۳ ( خودرو زرهپوش سبک ) ارتش کانادا طراحی شده که خود برگرفته از نفربرهای چرخ دار سوئیسی موواگ پیرانیا است. کارخانه جنرال داینامیکس که طراح و سازنده ال آوی و استریکر است نخستین استریکر را در سال ۲۰۰۳ به نیروی زمینی ارتش آمریکا تحویل داد و اکنون حدود ۴ هزار استریکر از انواع مختلف مشغول خدمت در ارتش آمریکا هستند. زره پایه استریکر مقاومت کامل در برابر فشنگ های ۷. ۶۲ م م ناتو دارد و با نصب یک زره تکه دوزی سرامیکی در مقابل گلوله های مسلسل ۱۴. ۵ م م هم ایمن خواهد شد. دیواره درونی خودرو عایق کاری شده تا از خرد شدن قسمت درونی زره بر اثر ضربه جلوگیری شود. این نفربر به سیستم اتوماتیک اطفای حریق و حفاظت شیمیایی - میکروبی - اتمی هم مجهز است. استریکرهایی که در مناطق جنگی مورد استفاده قرار می گیرند با زره قفسی فولادی پوشانده می شوند که از آنها در مقابل راکت های آرپی جی محافظت می کند و به تازگی یک زره انفجاری واکنشی هم برای آن طراحی شده است که قرار است جایگزین زره قفسی شود. [ ۱]
سلاح اصلی نفربر زرهپوش استریکر یک تیربار سنگین ۱۲. ۷ م م با ۲۰۰۰ فشنگ یا یک نارنجک انداز اتوماتیک ۴۰ م م با ۴۳۰ نارنجک است که به صورت کنترل از راه دور عمل می کنند. خدمه نفربر دو نفر هستند و توان حمل ۹ سرنشین را دارد. وزن آن ۱۶. ۵ تن است و با یک موتور دیزلی به قدرت ۳۵۰ اسب بخار به حداکثر سرعت ۱۰۰ کیلومتر در جاده می رسد و برد عملیاتی آن با یک بار سوخت گیری حدود ۵۳۰ کیلومتر است. استریکر می تواند از خاکریزهای دو متری بگذرد. در آب هایی به عمق ۱. ۲ متر حرکت کند. از شیب ۶۰ درجه بالا رود و موانع عمودی به ارتفاع ۶۰ سانتی متر را پشت سر بگذارد. [ ۱]
wiki: استریکر