استروبیلوس ( انگلیسی: Strobilus ) ، ( جمع: strobili ) ساختاری است که در بسیاری از گونه های گیاهی خشکی وجود دارد که از ساختارهای هاگدان تشکیل شده است که به طور متراکم در امتداد یک ساقه تجمع یافته اند. استروبیلی اغلب مخروط نامیده می شود، اما برخی گیاه شناسان استفاده از اصطلاح مخروط را به بذرهای چوبی استروبیلی مخروطیان محدود می کنند. استروبیلی ها با یک محور مرکزی ( از نظر تشریحی یک ساقه ) مشخص می شوند که توسط ساختارهای مارپیچی چیده شده یا جدا شده احاطه شده اند که ممکن است برگ های اصلاح شده یا ساقه های اصلاح شده باشند.
برگ هایی که هاگدان دارند هاگ برگ نامیده می شوند، در حالی که ساقه های حامل هاگدان اسپورانژیوفور ( Sporangiophore ) نامیده می شوند.
برخی از اعضای دسته مدرن پنجه گرگ تباران ( پنجه گرگ ویسان ) استروبیلی تولید می کنند. در همه موارد، اندام های جانبی استروبیلوس ریزبرگ هایی هستند که دارای هاگدان هستند. در سایر پنجه گرگ تباران، برگ های شاخ و برگ معمولی می توانند به عنوان هاگ برگ عمل کنند و هیچ استروبیلی سازمان یافته ای وجود ندارد.
جنس منفرد موجود در زیررده دم اسبی ها، دم اسب استروبیلی تولید می کند که در آن اندام های جانبی اسپورانژیوفور هستند. شواهد رشد و مقایسه با اعضای فسیلی گروه نشان می دهد که اسپورانژیوفورها به جای برگ، ساقه های کاهش یافته هستند. هاگدان ها ترمینال هستند.
به استثنای گیاهان گل دار، گیاهان بذری در ساختارهای مختلف تخمک و گرده تولید می کنند. ریزهاگدان حامل استروبیلی، استروبیلی ریزهاگدان یا مخروط های گرده نامیده می شوند و آن هایی که تخمک ها را دارند، استروبیلی های بزرگ هاگ یا مخروط های بذر ( یا مخروط های تخمک دار ) هستند.
نخلی سرخس سانان به طور معمول دوپایه هستند ( استروبیلی های بذر و استروبیلی گرده در گیاهان جداگانه تولید می شوند ) . اندام های جانبی استروبیلی های بذر بزرگ هاگ برگ ها ( برگ های اصلاح شده ) هستند که دارای دو تا چند تخمک حاشیه ای هستند. استروبیلی گرده از ریزهاگ برگ ها تشکیل شده است که هر کدام ممکن است ده ها یا صدها ریزهاگدان محوری داشته باشند.
تنها عضو زنده کهن دارسانان، کهن دار بیلوبا، استروبیلی گرده تولید می کند، اما تخمک ها معمولاً به صورت جفت در انتهای ساقه حمل می شوند، نه در استروبیلی. با این حال، هنگامی که بیش از یک جفت تخمک در کهن دار بیلوبا وجود دارد، یا زمانی که گونه های فسیلی حاوی تعداد زیادی تخمک بررسی می شوند، واضح است که تخمک های جفت شده در گونه های موجود، یک استروبیلوس بسیار کاهش یافته هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرگ هایی که هاگدان دارند هاگ برگ نامیده می شوند، در حالی که ساقه های حامل هاگدان اسپورانژیوفور ( Sporangiophore ) نامیده می شوند.
برخی از اعضای دسته مدرن پنجه گرگ تباران ( پنجه گرگ ویسان ) استروبیلی تولید می کنند. در همه موارد، اندام های جانبی استروبیلوس ریزبرگ هایی هستند که دارای هاگدان هستند. در سایر پنجه گرگ تباران، برگ های شاخ و برگ معمولی می توانند به عنوان هاگ برگ عمل کنند و هیچ استروبیلی سازمان یافته ای وجود ندارد.
جنس منفرد موجود در زیررده دم اسبی ها، دم اسب استروبیلی تولید می کند که در آن اندام های جانبی اسپورانژیوفور هستند. شواهد رشد و مقایسه با اعضای فسیلی گروه نشان می دهد که اسپورانژیوفورها به جای برگ، ساقه های کاهش یافته هستند. هاگدان ها ترمینال هستند.
به استثنای گیاهان گل دار، گیاهان بذری در ساختارهای مختلف تخمک و گرده تولید می کنند. ریزهاگدان حامل استروبیلی، استروبیلی ریزهاگدان یا مخروط های گرده نامیده می شوند و آن هایی که تخمک ها را دارند، استروبیلی های بزرگ هاگ یا مخروط های بذر ( یا مخروط های تخمک دار ) هستند.
نخلی سرخس سانان به طور معمول دوپایه هستند ( استروبیلی های بذر و استروبیلی گرده در گیاهان جداگانه تولید می شوند ) . اندام های جانبی استروبیلی های بذر بزرگ هاگ برگ ها ( برگ های اصلاح شده ) هستند که دارای دو تا چند تخمک حاشیه ای هستند. استروبیلی گرده از ریزهاگ برگ ها تشکیل شده است که هر کدام ممکن است ده ها یا صدها ریزهاگدان محوری داشته باشند.
تنها عضو زنده کهن دارسانان، کهن دار بیلوبا، استروبیلی گرده تولید می کند، اما تخمک ها معمولاً به صورت جفت در انتهای ساقه حمل می شوند، نه در استروبیلی. با این حال، هنگامی که بیش از یک جفت تخمک در کهن دار بیلوبا وجود دارد، یا زمانی که گونه های فسیلی حاوی تعداد زیادی تخمک بررسی می شوند، واضح است که تخمک های جفت شده در گونه های موجود، یک استروبیلوس بسیار کاهش یافته هستند.
wiki: استروبیلوس