استرلاب گوی شکل یا حَلقه دار ( به عربی: ذات الحلق ) گونه ای از استرلاب است که حلقه هایی فلزی و متداخل دارد و در منابع عربی از آن با نام ذات الحِلَق یا اسطرلاب الکری یاد می کنند.
دانشمندان قدیم ایران این ابزار رصد ستاره شناسان را این گونه تعریف کرده اند: مجموع حلقه های بسیاری است فلزین یا چوبین یا از مُقوا که آسمان و حرکات کواکب را نماید و در مرکز حلقه ها کره ای خرد که نمایندهٔ زمین است.
... [مشاهده متن کامل]
نخستین توصیف استرلاب کروی توسط دانشمند ایرانی، ابوالعباس نیریزی انجام شده است. اخترشناسان ایرانی و عرب، حلقه دارهای یونانی را در سدهٔ ۸ میلادی بهبود بخشیدند و ستاره شناس ایرانی، ابواسحاق فَزاری، کتابی ویژهٔ این افزار به نام «ذات الحلق» نوشت.
گفته می شود مخترع عرب، عباس بن فرناس، در سدهٔ نهم نوعی دیگر از استرلاب حلقه دار را ساخت که به خلیفه محمد اول هدیه داده شد.
دانشمندان قدیم ایران این ابزار رصد ستاره شناسان را این گونه تعریف کرده اند: مجموع حلقه های بسیاری است فلزین یا چوبین یا از مُقوا که آسمان و حرکات کواکب را نماید و در مرکز حلقه ها کره ای خرد که نمایندهٔ زمین است.
... [مشاهده متن کامل]
نخستین توصیف استرلاب کروی توسط دانشمند ایرانی، ابوالعباس نیریزی انجام شده است. اخترشناسان ایرانی و عرب، حلقه دارهای یونانی را در سدهٔ ۸ میلادی بهبود بخشیدند و ستاره شناس ایرانی، ابواسحاق فَزاری، کتابی ویژهٔ این افزار به نام «ذات الحلق» نوشت.
گفته می شود مخترع عرب، عباس بن فرناس، در سدهٔ نهم نوعی دیگر از استرلاب حلقه دار را ساخت که به خلیفه محمد اول هدیه داده شد.
