استراکیسمس. [ اُ م ُ ]( یونانی ، اِ ) استراسیسم .کلیس تنس پس از تبعید پیزیستراتیدس ( 509 ق. م. ) در آتن قانونی وضع کرد که بموجب آن افراد مدینه می توانستند هر کسی را که استبداد و یا جاه طلبی او مخل آزادی عمومی است به ده سال تبعید محکوم سازند. چنین حکمی را استراکیسمس میگفتند و اجرای آن منوط بموافقت شش هزار تن از افراد مدینه بود. میلتیادِس و تمیستوکلس و اریستیدس و بسیاری دیگر از بزرگان آتن بدین عنوان ازآتن تبعید شدند. پلوتارخس می نویسد که استراکیسمس درحدود سال 420 ق. م. منسوخ شد. ( فرهنگ تمدن قدیم ).
