استرآبادی محمد بن حسن. استَرآبادی، محمد بن حسن (قرن ۷ق)
لُغَوی، نحوی و مفسر عرب. از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست. از آثار اوست: تفسیری بر شافیۀ ابن حاجب (۶۸۸)؛ وی در کتاب دیگرش که در شرح کافیۀ ابن حاجب نوشته است (۶۸۶) به طرزی درخشان به آواشناسی و ریخت شناسی سخن می پردازد. آثار استرآبادی نشان می دهد که وی مفسری ژرف نگر و متمایل به معناشناسی، و متأثر از فلسفه و الهیات است.
لُغَوی، نحوی و مفسر عرب. از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست. از آثار اوست: تفسیری بر شافیۀ ابن حاجب (۶۸۸)؛ وی در کتاب دیگرش که در شرح کافیۀ ابن حاجب نوشته است (۶۸۶) به طرزی درخشان به آواشناسی و ریخت شناسی سخن می پردازد. آثار استرآبادی نشان می دهد که وی مفسری ژرف نگر و متمایل به معناشناسی، و متأثر از فلسفه و الهیات است.
wikijoo: استرآبادی،_محمد_بن_حسن_(قرن_۷ق)