استرابادی
لغت نامه دهخدا
استرآبادی. [ اِ ت َ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن ابراهیم فارسی استرآبادی. رجوع به محمد... و معجم المطبوعات شود.
استرآبادی. [ اِ ت َ ] ( اِخ ) محمد جعفر. رجوع به محمد جعفر... و معجم المطبوعات شود.
استرآبادی. [ اِ ت َ ] ( اِخ ) رضی استرآبادی. رجوع به رضی... و معجم المطبوعات شود.
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] استرآبادی. محمد بن علی بن ابراهیم معروف به میرزا محمد استر آبادی یکی از اعلام معروف شیعه در اوایل قرن یازدهم است. میرزا فقیهی محدث و عالمی ثقه و دانشمندی متقی و دین دار بود او معرف رجال احادیث مسلمانان است. حر عزیز صاحب اَمل معظم له را عالمی فاضل و محققی با دقت و پارسائی پرهیزکار و مورد اطمینان معرفی می سازد او در فن حدیث و علم رجال (چون: نجاشی و سید بن طاووس) تخصص کامل داشت کتاب رجال او در شرح مردان خبر از زمان معصومین تا زمان اساتید خود اوست (به ذکر معاصرینش نپرداخته) کتاب رجال او از بهترین و جامع ترین کتب این فن محسوب است مجلات رجال استر آبادی موسوم به منهج شامل: رجال کبیر متوسط و صغیر است از آثار دیگر او شرح آیات الاحکام و حاشیه تهذیب است. این سید محقق و پارسا از شاگردان ابو اسحاق (ابن مفلح فرزند محقق مسیی) است و میرزا محمد امین استر آبادی اخباری از شاگردان وی در مکه بود. محمد بن حسن بن شهید ثانی نیز در مکه از او بهره علم و حدیث و رجال نموده این محمد بن حسن به سبط الشهید معروف و از مجتهدین اصولی جهان تشیع است و فقیر در ذیل اسباط شهید به ذکر او می پردازد. اما محمد امین اخباری متوفای 1036 صاحب فواید مدینه از مبتکرین مکتب علمای اخباری است که به علت غوطه ور بودن در اخبار عالمی اخباری از آب بیرون آمد و از این دریچه سرانجام به علمای اخباری شتافت و شما را در این جزوه با علمای اصولی سر و کار و تصور نکنی که جناب میرزا را لکه دار.
جناب میرزا استرآبادی از اهالی شمال (گرگان) بود اما بیشتر سنوات عمرش پس از خاتمه تحصیل به مکه معظمه سپری شد و تا آخر عمر در آنجا اقامت داشت و سرانجام در شعب ابو طالب به کنار قبر خدیجه کبری سلام الله علیها مدفون شد 1028 رحمة الله علیه.
علامه نوری صاحب مستدرک می نویسد: میرزا محمد فرزند سید علی خود از دودمان ائمه اطهار بوده و منهج الرجال او خیلی مورد توجه وحید بهبهانی قدس سره الشریف قرار گرفت و تحقیقات رجالی خود را بر پایه کتاب میرزای مذکور استوار نمود.
صاحب روضات در جلد هفتم صفحۀ 367 شرحی مفصل از میرزا محمد اخباری متوفای اوایل قرن سیزدهم معاصر با سید محمد مجاهد را نیز متذکر است این میرزا محمد متجاوز از هشتاد جلد کتاب تألیف نموده (و نسبت به علمای اصولی بدبین بوده و در ترویج مکتب اخباری، سعیی بلیغ داشته است ولی عمر خود را به پایان نرسانید).
جناب میرزا استرآبادی از اهالی شمال (گرگان) بود اما بیشتر سنوات عمرش پس از خاتمه تحصیل به مکه معظمه سپری شد و تا آخر عمر در آنجا اقامت داشت و سرانجام در شعب ابو طالب به کنار قبر خدیجه کبری سلام الله علیها مدفون شد 1028 رحمة الله علیه.
علامه نوری صاحب مستدرک می نویسد: میرزا محمد فرزند سید علی خود از دودمان ائمه اطهار بوده و منهج الرجال او خیلی مورد توجه وحید بهبهانی قدس سره الشریف قرار گرفت و تحقیقات رجالی خود را بر پایه کتاب میرزای مذکور استوار نمود.
صاحب روضات در جلد هفتم صفحۀ 367 شرحی مفصل از میرزا محمد اخباری متوفای اوایل قرن سیزدهم معاصر با سید محمد مجاهد را نیز متذکر است این میرزا محمد متجاوز از هشتاد جلد کتاب تألیف نموده (و نسبت به علمای اصولی بدبین بوده و در ترویج مکتب اخباری، سعیی بلیغ داشته است ولی عمر خود را به پایان نرسانید).
wikiahlb: استرآبادی
[ویکی فقه] استرآبادی (ابهام زدایی). استرآبادی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • امین استرآبادی، اَمین ِ اِستَرابادی ، محمدامین بن محمد شریف (د ۱۰۳۶ق / ۱۶۲۷م )، از علمای نامدار امامی و بنیان گذار گرایش اخباریه• رضی الدین استرآبادی، معروف به شیخ رضی و ملقب به نجم الائمه از مفاخر دانشمندان شیعه در عرصه ادبیات عرب، صرف و نحو و بلاغت• محمد قاسم هندوشاه استرآبادی، معروف به فرشته، مورخ و پزشک شیعی ایرانی الاصل اهل استرآباد و کارگزار سلاطین احمدنگر و بیجاپور هند• ملامحمدجعفر شریعتمدار استرآبادی، از علما، مدرسان و نویسندگان برجسته ایران در قرن سیزدهم هجری• میرزا مسیح استرآبادی، از علمای نامدار ایران در قرن سیزدهم هجری
[ویکی شیعه] استرآبادی (ابهام زدایی). استرآبادی، ممکن است به یکی از این موارد اشاره داشته باشد:
wikishia: استرآبادی_(ابهام زدایی)
[ویکی فقه] استرابادی (ابهام زدایی). استرابادی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • رضی الدین استرابادی، اِسْتَرابادی ، رضی الدین محمد بن حسن ، معروف به رضی (د اندکی پس از ۶۸۸ق /۱۲۸۹م )، ادیب و نحوی شیعی • شرف الدین استرابادی، اِسْتَرابادی ، شرف الدین علی حسینی استرابادی نجفی ، از علمای امامیه در سده ۱۰ق /۱۶م • میرزامحمد استرابادی، میرزا محمدبن علی بن ابراهیم استرآبادی، (د ۱۳ذیقعده ۱۰۲۸ق/ ۱۲ اکتبر ۱۶۱۹م)، عالم و رجالی امامی• امین استرآبادی، اَمین ِ اِستَرابادی ، محمدامین بن محمد شریف (د ۱۰۳۶ق / ۱۶۲۷م )، از علمای نامدار امامی و بنیان گذار گرایش اخباریه• رضی الدین استرآبادی، معروف به شیخ رضی و ملقب به نجم الائمه از مفاخر دانشمندان شیعه در عرصه ادبیات عرب، صرف و نحو و بلاغت• محمد قاسم هندوشاه استرآبادی، معروف به فرشته، مورخ و پزشک شیعی ایرانی الاصل اهل استرآباد و کارگزار سلاطین احمدنگر و بیجاپور هند• ملامحمدجعفر شریعتمدار استرآبادی، از علما، مدرسان و نویسندگان برجسته ایران در قرن سیزدهم هجری• میرزا مسیح استرآبادی، از علمای نامدار ایران در قرن سیزدهم هجری• علی بن محمد جرجانی استرآبادی، جُرْجانی، علی بن محمد بن علی، مشهور به میر سیدشریف، متکلم ، منطق دان و ادیب (شعبان ۷۴۰ ـ ربیع الثانی ۸۱۶)• رکن الدین محمد بن علی استرابادی غروی جرجانی، متکلم، اصولی و از علمای امامی سده های ۷ و ۸ ق/۱۳ و ۱۴م• سیدمحمدباقر میرداماد استرآبادی، از علمای بزرگ شیعه در قرن دهم و یازدهم هجری قمری
...
...
wikifeqh: شیخ_محمدامین_استرآبادی
پیشنهاد کاربران
استرآباد نام اصلی شهر گرگان است. استرآبادی یعنی منسوب به شهر استرآباد. استرآبادی نام گویشی از زبان تبری است که تا قرن شانزدهم در استرآباد صحبت میشد.
گرگان نام ولایتی در شرق مازندران و غرب خراسان بود و که مرکز آن شهر جرجان ( گرگان ) در نزدیکی گنبدکاووس کنونی بود که بر اثر حمله بیابانگردان از بین رفت و مرکزیت ولایت گرگان به شهر استرآباد ( گرگان فعلی ) انتقال یافت.
... [مشاهده متن کامل]
ولایت گرگان در متون یونانی هیرکانیا و در متون پهلوی ورکانه نامیده میشد که برهه ای از تاریخ بخشی از خراسان بود و در برهه ای از تاریخ بخشی از طبرستان بود ولی در بیشتر دوران ایالتی مستقل بود.
گرگانی نام گویشی از زبان فارسی است که در شرق گرگان صحبت میشود.
گرگانی نام گویشی از زبان تبری ( مازندرانی ) است که در غرب گرگان صحبت میشود.
گرگانی نام زبانی نزدیک به زبان تبری و سمنانی بود که تا قرن شانزدهم در گرگان صحبت میشد.
گرگانی نام طایفه ای در شهرستان گرگان که به زبان مازندرانی صحبت میکنند.
گرگانی منسوب به ولایت گرگان.
استرآبادی منسوب به شهر استرآباد.
گرگان نام ولایتی در شرق مازندران و غرب خراسان بود و که مرکز آن شهر جرجان ( گرگان ) در نزدیکی گنبدکاووس کنونی بود که بر اثر حمله بیابانگردان از بین رفت و مرکزیت ولایت گرگان به شهر استرآباد ( گرگان فعلی ) انتقال یافت.
... [مشاهده متن کامل]
ولایت گرگان در متون یونانی هیرکانیا و در متون پهلوی ورکانه نامیده میشد که برهه ای از تاریخ بخشی از خراسان بود و در برهه ای از تاریخ بخشی از طبرستان بود ولی در بیشتر دوران ایالتی مستقل بود.
گرگانی نام گویشی از زبان فارسی است که در شرق گرگان صحبت میشود.
گرگانی نام گویشی از زبان تبری ( مازندرانی ) است که در غرب گرگان صحبت میشود.
گرگانی نام زبانی نزدیک به زبان تبری و سمنانی بود که تا قرن شانزدهم در گرگان صحبت میشد.
گرگانی نام طایفه ای در شهرستان گرگان که به زبان مازندرانی صحبت میکنند.
گرگانی منسوب به ولایت گرگان.
استرآبادی منسوب به شهر استرآباد.