استدنی

لغت نامه دهخدا

استدنی. [ اِ ت َ دَ ] ( ص لیاقت ) قابل ستدن. قابل گرفتن.

فرهنگ فارسی

( صفت ) قابل استدن شایست. گرفتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس