استدلال رُبایِشی یا استنتاجِ بهترینِ تببین شکلی از استنباط منطقی است که با یک مشاهده یا مجموعه ای از مشاهدات آغاز می کند و سپس به دنبال یافتنِ ساده ترین و محتمل ترین توضیح برای آن مشاهدات است. این فرایند، برخلاف استدلال قیاسی، هرچند نتیجۀ معقولی به دست می دهد، اما به طور قطعی آن را اثبات نمی کند. بنابراین، نتیجه های استدلال ربایشی دارای ردّی از عدم اطمینان یا تردید دانسته می شوند، و با اصطلاحاتی مانند "بهترین گزینۀ موجود" یا "به احتمال زیاد" توصیف می شوند. کمابیش می توان استدلال ربایشی را به مثابه استنتاج بهترین تببین[ ۱] قلمداد کرد، گرچه همۀ موارد کاربردِ اصطلاحات استدلال ربایشی و استنتاج بهترین تببین دقیقاً با یکدیگر معادل نیستند. [ ۲] [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: استدلال ربایشی