استخوان مچی

دانشنامه عمومی

استخوان مچی ( به انگلیسی: Carpometacarpus ) ، استخوانی است که در دست پرندگان یافت می شود. این ناشی از ادغام استخوان مچی ( کارپال ) و کف دستی ( متاکارپ ) است و اساساً یک استخوان منفرد جوش خورده بین مچ دست و بند انگشت است. این استخوان در بیشتر پرندگان کوچک است، معمولاً صاف و دارای سوراخ بزرگی در وسط است. با این حال، در پرندگان بی پرواز، شکل آن ممکن است کمی متفاوت باشد، یا ممکن است به طور کامل وجود نداشته باشد.
این بخش نوک اسکلت بال را در پرندگان تشکیل می دهد. بیشتر شاهپرهای اولیه به آن متصل می شوند. در مقابل، بالچه توسط انگشت شست تشکیل می شود که به طور کامل با دیگر استخوان های دست ترکیب نمی شود. به همین ترتیب، نوک شاهپرهای اولیه به استخوان های بند انگشت متصل می شوند.
برای غیر زیست شناسان، استخوان مچی را می توان بیشتر از بال های گاومیش می شناسند. بال های بوفالو در دو اندازه اصلی وجود دارد، یک بال زاویه دار بزرگ که شامل سه استخوان اصلی است و یک بال تخت کوچک تر که تنها شامل دو استخوان است. استخوانی که در دومی وجود ندارد، استخوان مچی است.
عکس استخوان مچیعکس استخوان مچی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران