استخوان سازی درون غضروفی

استخوان سازی درون غضروفی ( یونانی: ἔνδον ) یعنی رسوب ماتریکس استخوانی روی ماتریکس غضروفی از پیش موجود، عمدتاً مسئول ساخت استخوانهای کوتاه و بلند است و درون تکه ای از غضروف شفاف صورت می گیرد که شکل آن شبیه به قالب یا مدل کوچکی از استخوان است که قرار است تشکیل گردد.
این نوع استخوانی شدن شامل دو مرحله است: مرحلهٔ اول: هیپرتروفی و تخریب کندروسیتهای قالب استخوانی است که لاکوناها را به جای می گذارد. در مرحلهٔ دوم: یک جوانهٔ استخوان زا osteogenic bud که شامل سلولهای اجدادی استخوانی و مویرگهای خونی است در فضاهای به جا مانده از کندروسیتهای در حال تخریب نفوذ می کند. دیواره های بافت غضروفی کلسیفیه به عنوان داربستی برای شروع روند استخوانی شدن عمل می نمایند. سلولهای اجدادی استخوانی به استئوبلاستها مبدل شده و این داربست را با ماتریکس استخوانی می پوشانند.
اولین بافت استخوانی که باید ساخته شود، از طریق استخوانسازی داخل غشایی در داخل پری کندریوم احاطه کننده دیافیز به وجود می آید و بنابراین یک استوانهٔ استخوانی به نام یقهٔ استخوانی bone collar در قسمتهای عمقی آن تشکیل می گردد که از این لحظه به بعد پری کندر را پریوستیئوم می نامند. درون این یقهٔ استخوانی کندروسیتها شروع به تخریب می نمایند چون یقهٔ استخوانی مانع از انتشار مواد غذایی به درون ماتریکس غضروفی می شود. کندروسیتها با شروع روند تخریب، توانایی نگهداری ماتریکس را از دست می دهند وغضروف کلسیفیه می گردد. عروق خونی جوانهٔ استخوان زا از طریق سوراخ های ایجاد شده به وسیلهٔ استئوکلاستهای موجود در یقهٔ استخوانی وارد ماتریکس غضروفی کلسیفیه می شود. سلولهای اجدادی به اطراف رگهای خونی مهاجرت نموده، تکثیر یافته و مبدل به استئوکلاست ها می شوند و نیز روی ماتریکس غضروفی کلسیفیه، لایهٔ پیوسته ای از استئوبلاستها تشکیل می دهند.
Stem cell یا سلولهای بنیادی مغز استخوان هم از طریق جریان خون و توسط جوانهٔ استخوان به درون استخوان در حال تشکیل آورده می شوند و بقایای غضروف کلسیفیه توسط استئوکلاستها برداشته می شود ونیزتوسط همین سلولها جذب انجام شده توسط آن ها در بخش مرکزی، حفرهٔ مغزاستخوان ایجاد می گردد.
دربرشهای بافت شناسی غضروف کلسیفیه با خاصیت بازوفیلی اش قابل تشخیص است درحالیکه بافت استخوانی که روی آن رسوب نموده است اسیدوفیل می باشد.