استخوان سازی درون غشایی ( انگلیسی: Intramembranous ossification ) یعنی مینرالیزاسیون ( معدنی شدن ) مستقیم ماتریکس مترشحه از استئوبلاست ها. این نوع استخوانی شدن منشاً تشکیل بسیاری از استخوان های پهن است و در ضخامت بافت های مزانشیمی رخ می دهد و نیز این فرایند در رشد استخوان های کوتاه و ضخیم شدن استخوان های بلند نیز نقش دارد. در بافت مزانشیمی، بخشی حالت متراکم می یابد و مرکز اولیهٔ استخوانی شدن نامیده می شود و سپس گروه هایی از سلول های آن به استئوبلاست تمایز می یابد و بعد از تشکیل ماتریکس جدید استخوانی و کلسیفیکاسیون، سلولهای محصور شده به استئوسیت مبدل می شوند و این جزایر استخوانی در حال نمو خار یا اسپیکول spicule نامیده می شوند که حفره های دراز حاوی مویرگ ها و سلول های مغز استخوان و سلول های تمایزنیافته را محصور می نمایند.
مراکز استخوانی شدن متعدد یک استخوان به طور شعاعی رشد کرده و سرانجام به هم متصل می شوند و جایگزین بافت همبند اولیه می گردند. بخشی از بافت همبند که در روند استخوانی شدن شرکت نمی کند، به پریوستئوم و اندوستئوم استخوان داخل غشایی تبدیل می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمراکز استخوانی شدن متعدد یک استخوان به طور شعاعی رشد کرده و سرانجام به هم متصل می شوند و جایگزین بافت همبند اولیه می گردند. بخشی از بافت همبند که در روند استخوانی شدن شرکت نمی کند، به پریوستئوم و اندوستئوم استخوان داخل غشایی تبدیل می شود.
wiki: استخوان سازی درون غشایی