استخراج هیدرولیکی نوعی استخراج معدنی است که از جت های آب پرفشار برای جابجایی مواد سنگی یا جابجایی رسوب استفاده می کند. [ ۱] در استخراج رسوبی طلا یا قلع، دوغاب آب_رسوب به دست آمده به سمت جعبه های آبکشی هدایت می شود تا طلا یا قلع را جدا کنند. این روش برای استخراج کائولن و زغال سنگ نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
استخراج هیدرولیکی، از روش و تکنیک های روم باستان برگرفته شده و توسعه یافته است، رومیان از آب برای حفاری ذخایر نرم زیرزمینی استفاده می کردند. شکل مدرن استخراج هیدرولیکی، با استفاده از جتهای آب تحت فشار تولید شده توسط نازلی به نام «مانیتور»، در دهه ۱۸۵۰ تحت تأثیر تب طلا در کالیفرنیا در ایالات متحده به وجود آمد. اگرچه این روش در استخراج مواد معدنی غنی از طلا موفقیت آمیز عمل کرد، اما استفاده گسترده از این فرایند منجر به آسیب های زیست محیطی گسترده ای مانند افزایش بروز سیل و فرسایش، مسدود شدن آبراه ها با افزایش میزان رسوبات و پوشیده شدن زمین های کشاورزی با رسوبات شد. این مشکلات منجر به تنظیم قانونی استفاده از آن شد. از استخراج هیدرولیکی به اشکال مختلف در سراسر جهان استفاده می شود.
پیش ساز استخراج هیدرولیکی عمل آب کشی زمین که حالتی توسعه یافته از عملیاتی به نام «هوشینگ» می باشد، که در آن جریان های سطحی آب منحرف می شوند تا شن های طلادار را فرسایش دهند. این روش در ابتدا در امپراتوری روم در قرن های اول قبل از میلاد و بعد از میلاد استفاده می شد و در سراسر امپراتوری روم، در هرمنطقه ای که رسوبات آبرفتی وجود داشت، گسترش پیدا کرد. [ ۲] رومی ها آب کشی زمین را برای از بین بردن اضافه بار و بقایای طلا در لاس مدولاس اسپانیا و دولاوکوتی در بریتانیای کبیر به کار بردند. همچنین این روش در انگلستان و ولز الیزابتی ( و بندرت اسکاتلند ) به منظور توسعه معادن قلع، سرب و مس استفاده شد.
مهندسان رومی در قرون اول قبل از میلاد و پس از میلاد، زمانی که امپراتوری روم به سرعت در اروپا در حال گسترش بود، در مقیاس وسیعی از آب استفاده می کردند. رومی هااز فرآیندی که بعدها به نام «هوشینگ» شناخته شد استفاده کردند، در این فرایند حجم زیادی از آب را در یک مخزن در بالای منطقه ای که قرار بود استخراج شود، ذخیره و سپس آب به سرعت آزاد می شد. موج حاصل از آب، بار اضافی و سنگ بستر را از بین می برد. سپس، بر روی رگه های طلا در سنگ بستر با استفاده از تعدادی تکنیک کار می شد و دوباره از نیروی آب برای حذف زباله ها استفاده می شد. بقایای موجود در لاس مدولاس و مناطق اطراف آن، زمین لم یزرع مناظر را در مقیاسی عظیم نشان می دهد که با توجه به هیدرولیکی کردن، غنی از سپرده طلا آبرفتی است. لاس مدولاس در حال حاضر میراث جهانی یونسکو است. این سایت بقایای حداقل هفت قنات بزرگ تا طول ۳۰ مایل ( ۴۸ کیلومتر ) را نشان می دهد که منابع زیادی از آب را به سایت تغذیه می کنند. پلینی بزرگ ( تاریخ نگار روم باستان ) عملیات استخراج طلا را در کتاب تاریخ طبیعی خود که در قرن اول پس از میلاد منتشر شد، به طور واضح شرح داده است. پلینی در دهه ۷۰ پس از میلاد در هیسپانیا تاراکوننسیس دادستان بود و خود شاهد این عملیات بود. استفاده از هوشینگ از طریق بررسی های میدانی و باستان شناسی در دولاوکوتی واقع در ولز جنوبی، تنها معدن طلای رومی شناخته شده در بریتانیای کبیر، تأیید شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستخراج هیدرولیکی، از روش و تکنیک های روم باستان برگرفته شده و توسعه یافته است، رومیان از آب برای حفاری ذخایر نرم زیرزمینی استفاده می کردند. شکل مدرن استخراج هیدرولیکی، با استفاده از جتهای آب تحت فشار تولید شده توسط نازلی به نام «مانیتور»، در دهه ۱۸۵۰ تحت تأثیر تب طلا در کالیفرنیا در ایالات متحده به وجود آمد. اگرچه این روش در استخراج مواد معدنی غنی از طلا موفقیت آمیز عمل کرد، اما استفاده گسترده از این فرایند منجر به آسیب های زیست محیطی گسترده ای مانند افزایش بروز سیل و فرسایش، مسدود شدن آبراه ها با افزایش میزان رسوبات و پوشیده شدن زمین های کشاورزی با رسوبات شد. این مشکلات منجر به تنظیم قانونی استفاده از آن شد. از استخراج هیدرولیکی به اشکال مختلف در سراسر جهان استفاده می شود.
پیش ساز استخراج هیدرولیکی عمل آب کشی زمین که حالتی توسعه یافته از عملیاتی به نام «هوشینگ» می باشد، که در آن جریان های سطحی آب منحرف می شوند تا شن های طلادار را فرسایش دهند. این روش در ابتدا در امپراتوری روم در قرن های اول قبل از میلاد و بعد از میلاد استفاده می شد و در سراسر امپراتوری روم، در هرمنطقه ای که رسوبات آبرفتی وجود داشت، گسترش پیدا کرد. [ ۲] رومی ها آب کشی زمین را برای از بین بردن اضافه بار و بقایای طلا در لاس مدولاس اسپانیا و دولاوکوتی در بریتانیای کبیر به کار بردند. همچنین این روش در انگلستان و ولز الیزابتی ( و بندرت اسکاتلند ) به منظور توسعه معادن قلع، سرب و مس استفاده شد.
مهندسان رومی در قرون اول قبل از میلاد و پس از میلاد، زمانی که امپراتوری روم به سرعت در اروپا در حال گسترش بود، در مقیاس وسیعی از آب استفاده می کردند. رومی هااز فرآیندی که بعدها به نام «هوشینگ» شناخته شد استفاده کردند، در این فرایند حجم زیادی از آب را در یک مخزن در بالای منطقه ای که قرار بود استخراج شود، ذخیره و سپس آب به سرعت آزاد می شد. موج حاصل از آب، بار اضافی و سنگ بستر را از بین می برد. سپس، بر روی رگه های طلا در سنگ بستر با استفاده از تعدادی تکنیک کار می شد و دوباره از نیروی آب برای حذف زباله ها استفاده می شد. بقایای موجود در لاس مدولاس و مناطق اطراف آن، زمین لم یزرع مناظر را در مقیاسی عظیم نشان می دهد که با توجه به هیدرولیکی کردن، غنی از سپرده طلا آبرفتی است. لاس مدولاس در حال حاضر میراث جهانی یونسکو است. این سایت بقایای حداقل هفت قنات بزرگ تا طول ۳۰ مایل ( ۴۸ کیلومتر ) را نشان می دهد که منابع زیادی از آب را به سایت تغذیه می کنند. پلینی بزرگ ( تاریخ نگار روم باستان ) عملیات استخراج طلا را در کتاب تاریخ طبیعی خود که در قرن اول پس از میلاد منتشر شد، به طور واضح شرح داده است. پلینی در دهه ۷۰ پس از میلاد در هیسپانیا تاراکوننسیس دادستان بود و خود شاهد این عملیات بود. استفاده از هوشینگ از طریق بررسی های میدانی و باستان شناسی در دولاوکوتی واقع در ولز جنوبی، تنها معدن طلای رومی شناخته شده در بریتانیای کبیر، تأیید شده است.
wiki: استخراج هیدرولیکی