استجبار

لغت نامه دهخدا

استجبار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) درست و نیکوحال گردیدن. ( منتهی الارب ). || توانگر شدن. || تکبر و گردن کشی کردن. ( غیاث ).

پیشنهاد کاربران

بپرس