استثنائ


معنی انگلیسی:
excepyion

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - جدا کردن بیرون آوردن خارج کردن . ۲ - بیرون کردن چیزی از حکم ماقبل با ذکر ادواتی مانند : مگر سوای الا بجز : همه آمدند بجز جمشید . ۳ - کلم. ( ان شائ الله ) بر زبان راندن ان شائ الله گفتن : ترک استثنا مرادم قسوتی است نی همین گفتن که گفتن حالتی است ای بسا ناورده استثنا بگفت جان او با جان ایشان بود جفت . ( مثنوی مولوی ) ۴ - ( اسم ) جدایی خروج . جمع : استثنا آت .

پیشنهاد کاربران

بپرس