استثمار نیروی کار

استثمار نیروی کار ( یا کارکنان ) مفهومی است که به معنای، بهره برداری یک عامل از مزیت ناعادلانه که از یک عامل دیگر برخوردار است. تعریف می شود. [ ۱] بیانگر یک رابطه اجتماعی ناعادلانه مبتنی بر عدم تقارن قدرت یا نابرابری ارزش بین کارگران و کارفرمایان است. وقتی صحبت از استثمار می شود، در تئوری اجتماعی وابستگی مستقیم به مصرف وجود دارد و به طور سنتی این استثمار به عنوان سوء استفاده ناعادلانه از شخص دیگری ( کارگر ) به دلیل موقعیت پست خود توسط کارفرما انجام می شود و این استثمارگر را همچنین قدرت می دهد. [ ۲]
نظریه استثمار کارل مارکس در دانشنامه فلسفه استنفورد به عنوان تأثیرگذارترین نظریه استثمار توصیف شده است. [ ۳] در تحلیل استثمار، اقتصاددانان در توضیح مارکس و آدام اسمیت دربارهٔ استثمار نیروی کار اختلاف نظر دارند. اسمیت مانند مارکس استثمار را یک پدیده سیستماتیک ذاتی در سیستم های اقتصادی خاص نمی دانست، بلکه آن را یک بی عدالتی اخلاقی اختیاری می دانست. [ ۴]