استثفار

لغت نامه دهخدا

استثفار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) دامن میان هر دو ران گرفتن مردم. ( منتهی الارب ). دامن میان پای گرفتن. || دُم میان هر دو ران گرفتن سگ چنانکه بشکم چسباندآنرا. ( منتهی الارب ). دم در میان دو پای گرفتن سگ.

فرهنگ فارسی

دامن میان هر دوران گرفتن مردم

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بستن فرج با پارچه به منظور جلوگیری از خروج خون استحاضه را استثفار (استذفار) گویند. از این موضوع در باب طهارت بحث شده است.
شکل بستن پارچه در عمل استثفار بدین گونه است که زن چیزی مانند کمربند به کمر خود می بندد و با پارچه ای که یک طرف آن از پیش و طرف دیگرش از پشت به آن بند بسته شده است مانع بیرون آمدن خون می شود.
جلوگیری از خروج خون برای نماز
مستحاضه بعد از وضو و غسل برای نماز، باید از خروج خون جلوگیری کند.از راه های جلوگیری، عمل استثفار است.

پیشنهاد کاربران

بپرس