استِبلین کامنسکی، ایوان میخائیلوویچ (۱۹۴۵)(Steblin Kaminskio, Ivan Mikhailovich)
ایران شناس روسی. در دانشگاه پترزبورگ در رشتۀ ایران شناسی درس خواند. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱ کارمند علمی پژوهشگاه خاورشناسی بود و در ۱۹۷۱ از دانشنامۀ دکتری خود با نام زبان وخانی دفاع کرد و در ۱۹۸۴ موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری عالی شد. صاحب کرسی ایران شناسی دانشگاه پترزبورگ بوده است. در تاریخ زبان های ایرانی، اوستایی، پامیری (بدخشانی)، فولکلور و مردم شناسی اقوام ایرانی تخصص دارد و در آثار شفاهی مردم تاجیک پژوهش های گسترده ای کرده است. از آثارش: افسانه های مردم پامیر با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶)؛ افسانه و روایات سیستان (۱۹۸۱)؛ زبان باختری (۱۹۸۱)؛ نباتات در زبان های پامیری (۱۹۸۲)؛ واژه شناسی در زبان های پامیری (۱۹۸۷)؛ ترجمۀ اوستا به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳).
ایران شناس روسی. در دانشگاه پترزبورگ در رشتۀ ایران شناسی درس خواند. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱ کارمند علمی پژوهشگاه خاورشناسی بود و در ۱۹۷۱ از دانشنامۀ دکتری خود با نام زبان وخانی دفاع کرد و در ۱۹۸۴ موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری عالی شد. صاحب کرسی ایران شناسی دانشگاه پترزبورگ بوده است. در تاریخ زبان های ایرانی، اوستایی، پامیری (بدخشانی)، فولکلور و مردم شناسی اقوام ایرانی تخصص دارد و در آثار شفاهی مردم تاجیک پژوهش های گسترده ای کرده است. از آثارش: افسانه های مردم پامیر با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶)؛ افسانه و روایات سیستان (۱۹۸۱)؛ زبان باختری (۱۹۸۱)؛ نباتات در زبان های پامیری (۱۹۸۲)؛ واژه شناسی در زبان های پامیری (۱۹۸۷)؛ ترجمۀ اوستا به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳).