استبذ

لغت نامه دهخدا

استبذ. [ اَ ت َ ب َ ] ( پهلوی ، ص ، اِ ) عنوان رئیس تشریفات دربار ساسانیان از زمان قباد. ( ایران در زمان ساسانیان تألیف کریستنسن ترجمه یاسمی ص 85 و 247 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس