استبانت
لغت نامه دهخدا
استبانة. [اِ ت ِ ن َ ] ( ع مص ) پیدا و آشکار شدن. پیدا و آشکار گردیدن. ( منتهی الارب ). هویدا شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). ظهور. پیدائی. آشکاری. هویدائی. || پیدا و آشکار کردن. ( منتهی الارب ). || ابانت بجای آوردن. ( تاج المصادر بیهقی ). دانستن. شناختن.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید