منومر استایرن مایعی هیدروکربنی ای آروماتیک از خانواده وینیل است. نقطه جوش آن ۱۴۶ درجه سلیسیوس و چگالی آن ۹/۰ گرم بر سانتی مترمکعب است.
بیشتر در فرآوری پلاستیک های پلی استایرن به کار می رود. روش بزرگ فرآوری استایرن از راه واسطه اتیل بنزن است. نخست بنزن با اتیلن، آلکیل دار می شود. سپس بر روی کاتالیزگر کلرید آلومینیم، اسید فسفریک جامد یا سیلیس – آلومین به استایرن، هیدروژن زدایی می شود.
استایرن علاوه بر مونومر پلی استایرن بودن، به تنهایی کاربرد های صنعتی قابل توجهی نیز داراست. از مولکول استایرن در ساخت انواع پلاستیک، رزین و لاستیک استفاده می گردد. یکی از مهم ترین محصولاتی که استایرن در ساخت آنها نقش دارد آکریلونیتریل بوتادین استایرن یا ABS می باشد. [ ۱]
مایعی است سوختنی و بخار آن با هوا یک درهم قابل انفجار فرآوری می کند. نزدیک اشتعال آن ۱/۱ و ۱/۶ درصد حجمی بخار استایرن در هوا بوده و نقطه اخگر زنی آن ۳۲ درجه سلیسیوس می باشد. با نگرش به سنگینتر بودن بخار آن از هوا، این گاز می تواند مسافت فراوانی را طی کند تا به یک منبع اخگر برسد و مایه برگشت اخگر گردد. برای خاموشیدن آن می توان از آب به گونه افشانه، CO۲، پودر شیمیایی یا کف بهره گیری نمود. باید نگریست که به هنگام آتش سوزی می شود پراکسیدهای آلی قابل انفجار پایه ریزی شوند. به هنگام عملیات اطفاء باید از عینکهای نگهبان و ماسک بهره گرفت.
سبب تحریک سیستم تنفسی و چشم می گردد. اگر فرد به مدت بسیار در تماس با حجم قابل توجهی از استایرن قرار گیرد، می شود اثرات سیستماتیک در وی بروز نماید. T. L. V آن PPM ۱۰۰ بوده و بکارگیری عینک نگهبان و ماسک تنفسی رهنمود می شود.
استایرن در بطریهای شیشه ای، قوطی های ۱ تا ۵ گالنی، بشکه های فلزی ۵۵ گالنی و مخازن ویژه نگهداری و حمل می شود. اگر در انباشتگاه استایرن پلی مریزه شود، می شود انباشتگاه با انفجار شدید نابود شود بر همین اساس بیشتر به آن ماده ای موسوم به بازدارنده جهت جلوگیری از این عمل اضافه می کنند. اگر محلول استایرن برای بیش از ۳۰ روز نگهداری می شود، باید مقدار بازدارنده آن هر هفته آزمایش شود. ساختمان انبار استایرن باید دارای خصوصیات انبار مایعات قابل اشتعال باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیشتر در فرآوری پلاستیک های پلی استایرن به کار می رود. روش بزرگ فرآوری استایرن از راه واسطه اتیل بنزن است. نخست بنزن با اتیلن، آلکیل دار می شود. سپس بر روی کاتالیزگر کلرید آلومینیم، اسید فسفریک جامد یا سیلیس – آلومین به استایرن، هیدروژن زدایی می شود.
استایرن علاوه بر مونومر پلی استایرن بودن، به تنهایی کاربرد های صنعتی قابل توجهی نیز داراست. از مولکول استایرن در ساخت انواع پلاستیک، رزین و لاستیک استفاده می گردد. یکی از مهم ترین محصولاتی که استایرن در ساخت آنها نقش دارد آکریلونیتریل بوتادین استایرن یا ABS می باشد. [ ۱]
مایعی است سوختنی و بخار آن با هوا یک درهم قابل انفجار فرآوری می کند. نزدیک اشتعال آن ۱/۱ و ۱/۶ درصد حجمی بخار استایرن در هوا بوده و نقطه اخگر زنی آن ۳۲ درجه سلیسیوس می باشد. با نگرش به سنگینتر بودن بخار آن از هوا، این گاز می تواند مسافت فراوانی را طی کند تا به یک منبع اخگر برسد و مایه برگشت اخگر گردد. برای خاموشیدن آن می توان از آب به گونه افشانه، CO۲، پودر شیمیایی یا کف بهره گیری نمود. باید نگریست که به هنگام آتش سوزی می شود پراکسیدهای آلی قابل انفجار پایه ریزی شوند. به هنگام عملیات اطفاء باید از عینکهای نگهبان و ماسک بهره گرفت.
سبب تحریک سیستم تنفسی و چشم می گردد. اگر فرد به مدت بسیار در تماس با حجم قابل توجهی از استایرن قرار گیرد، می شود اثرات سیستماتیک در وی بروز نماید. T. L. V آن PPM ۱۰۰ بوده و بکارگیری عینک نگهبان و ماسک تنفسی رهنمود می شود.
استایرن در بطریهای شیشه ای، قوطی های ۱ تا ۵ گالنی، بشکه های فلزی ۵۵ گالنی و مخازن ویژه نگهداری و حمل می شود. اگر در انباشتگاه استایرن پلی مریزه شود، می شود انباشتگاه با انفجار شدید نابود شود بر همین اساس بیشتر به آن ماده ای موسوم به بازدارنده جهت جلوگیری از این عمل اضافه می کنند. اگر محلول استایرن برای بیش از ۳۰ روز نگهداری می شود، باید مقدار بازدارنده آن هر هفته آزمایش شود. ساختمان انبار استایرن باید دارای خصوصیات انبار مایعات قابل اشتعال باشد.
wiki: استایرن